شهر قشنگ من میمه ی اصفهان

در اين تپه ها ( کنار جاده اصفهان – تهران محل احداث ساختمان جهاد سازندگی ) آثاری از فعاليتهای انسانی بصورت پراکنده يافت می گردد که نشان می دهد در ساليان پيش منطقه مزبور قلعه و محل مسکونی بوده که به دلايلی نامعلومی تخريب گرديده است .

بعضی از اهالی اين شهر عقيده دارند که اين قلغه در زمان عقب نشينی اشرف افغان و لشکريانش از دامغان به سمت اصفهان ، بخاطر قرار گرفتن منطقه در مسير حرکت لشکريان اشرف افغان ، قنوات و ابنيه های آن توسط لشگريان تخريب گرديده است .

بعضی از ريش سفيدان و صاحب نظران عقيده دارند که محل اوليه روستای وزوان بر روی تپه های شرقی شهر فعلی بوده که بر اثر زلزله ساختمانها و ابنيه تماماً واژگون و تخريب شده و به همين دليل اين منطقه را ( واژگون ) ناميده اند .

آقای رضا برهانی در پايان نامه کارشناسی خود در رشته جغرافيا ، از قول پيران و سالخوردگان شهر وزوان در مورد شهر وزوان آورده است . پس از آنکه لشگريان افغان در سال 1142 از نادرشاه افشار شکست خوردند و از دامغان به سمت اصفهان عقب نشينی کردند در مسير حرکت عفب نشينی خود روستاها و آباديهای مسير را تخريب و ساکنين آنها را قتل عام می کردند . اين خونخواران به سبب آنکه لشگريان نادر آنها را دنبال می کردند به تاخت راهی اصفهان بودند . در منطقه از مردم درخواست خوار و بار می کنند که اهالی با آنها همکاری نمی کنند . جهت گوشمالی مردم ، اماکن و قنوات را تخريب و گروهی از مردم را از دم تيغ می گذرانند و گروهی را نيز در ديگهای آب جوش می گذارند . در آن کشتار و قتل عام تعداد معدودی از مردم که در زير کاريز ( قنات )کنار قلعه پنهان شده بودند جان سالم بدر می برند و با تعدادی از اهالی که از ترس قتل عام افغانها به روستاهای مجاور گريخته بودند همراه با دامداران عشايری که به آنجا کوچ کرده بودند به زندگی پرداخته و به ياری هم ، شهر فعلی وزوان را بنيانگذاری نمودند . از زمان قاجاريه با کوشش اهالی زحمتکش و تلاشگر اين قريه ، روستای وزوان رو به گسترش نهاد و مردم روستاهای دور و نزديک در اين منطقه به خانه سازی پرداخته و در آنجا ماندگار شدند و بر جمعيت آن افزوده شد تا اينکه در سال 1354 اين روستا به شهر تبديل گرديد .