شعرای منطقه ميمه :
هوالظاهر
دمی من می شوم راضی که دست آرم رضا تو
زمانی می شوم منعم که چنگ آرم عطای تو
دوای درد اين دل را بجز مرگم نمی يابم
اگر مرگی رسد برتن کنم جان را فدای تو
حديث شيشه و سنگ است ، حديث من و عشقت
اگر سنگی به دل کوبی ، شود خُرد از برای تو
اگر از چشمه جودت ، به کامم جرعه افشانی
همه تن چشمه می گردم ، روان گردم به پای تو
چنان خوارم ، چنان مفلس زنيش تيغ بدگويان
ولی دانم به خود واجب ، که سر آرم وفای تو
تو عهدم بشکنی شاهی ، حکومت برجهان داری
اگر من بشکنم عهدت ، کجا دارد گدای تو
رناوکهای مژگانت ، خلايق گر سپر دارند
من اين سينه سپر دارم ، که جان گردد فدای تو
برو ای زاهد عابد ، مکن منعم زدلداری
همين دارم که تو داری ، وهم دارم خدای تو
دو تا شد پشت فرهاد از تملقهای دنيايی
اگر گيری مرا دستی بگيرم من قبای تو
سراينده فرهاد راعی
